پنل دوم: نظام مدیریت در دانشگاه مستقل
هیأت رئیسه: دکتر افجه ای، دکتر ضرغام بروجنی
سخنران اول: دکتر محمد حسین پورکاظمی: "سیاست های پذیرش دانشجو در دانشگاه مستقل"
ابتدا مرور تاریخی از آموزش عالی در ایران و نحوه گسترش آن را ارائه دادند و محور بحث خود را بر انتخاب دانشجو در دانشگاه ها متمرکز کردند و روند سنجش و پذیرش دانشجو از ابتدای تأسیس دانشگاه تا کنون و فراز و فرودهای آن را در جامعه ایران بررسی کردند و مقایسه ای اجمالی را در رابطه با انتخاب دانشجو در دانشگاه های کشورهای دیگر ، مطرح کردند و در ادامه به پاره از مشکلات درباره نحوه ارزیابی در پذیرش دانشجو در سطوح گوناگون ازجمله در دورهای کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد پیوسته، کارشناسی ناپیوسته و دکتری تخصصی پرداختند.
سخنران دوم: دکتر علی دلاور: "مدل‌های ارزشیابی در آموزش عالی و دانشگاه مستقل "
در مورد خصوصیات دانشگاه مطلوب و شأن نظام ارزشیابی صحیح که باید بر آن حکمفرما باشد اعم از فرآیند گزینش دانشجو و استاد و درون داد و برون داد و ارزشیابی محصول به تفصیل در قالب مدل ارزشیابی توضیح دادند و روش های ارزشیابی موارد مربوطه را مطرح کردند.
سخنران سوم: دکتر علی اکبر گرجی: "آسیب شناسی استقلال دانشگاه ها "
ایشان بیان داشتند از منظر مفهومی و در یک تعریف کلی می‌توان استقلال نهادها و مؤسسات آموزشی، از جمله دانشگاه‌ها را به معنای عدم وابستگی آن‌ها به دولت و تأثیرناپذیری فعالیت‌های متعارف آن‌ها از انواع فشارهای مدیریتی، سیاسی یا مالی بیرونی دانست. در رویکرد ماهوی، منظور از استقلال مؤسسات آموزشی فقدان سانسور ساختاری یا محتوایی در برنامه‌های آموزشی و پژوهشی آن‌هاست و از درون دانشگاه نامستقل خصوصاً در علوم انسانی، خردمندی بیرون نمی آید و تولید نمی شود. دانشگاه مستقل، دانشگاهی آزاد، خوداتکا ، خودمدیریتی و خود بسنده است. و استقلال به معنای خوداتکایی، خود مدیری و خودبسندگی است.تصمیم گیری مستقل یا خویش گردانی برخورداری از طیفی صلاحیت های انتخابی فارغ از فشارها و مداخلات بیرونی، تولید فکر، تولید اندیشه از دیگر شرایط استقلال دانشگاه ها است. ایشان نقش دولت را سیاست گذاری، تنظیم گرایی و قانون گذاری اعلام کردند.
سخنران چهارم: دکتر محمد شریف: "آسیب شناسی استقلال دانشگاه ها "
طرحی برای مدیریت در دانشگاه مستقل ارائه دادند و به موضوعاتی مانند تفکیک مسائل مالی از مسائل علمی، اعتماد متقابل، قرار دادن مدیریت نظام دانشگاهی در بستر استقلال، عدم تمایل رؤسای قوا بر تأثیرگذاری بر دانشگاه ها، عدم وابستگی ساختاری مدیریت دانشگاه ها به دولت، سپردن اختیار تصمیم گیری و اقتدار مدیریتی به مدیران دانشگاهی و مستقل از دولت پرداختند.
سخنران پنجم: دکتر محمدباقر خرمشاد: "مطالعه تطبیقی شیوه های انتخاب رؤسای دانشگاه در ایران و جهان "
ایشان به نحوه انتخاب رؤسای دانشگاه ها در ایران و تجربه تعدادی از کشورهای دیگر ازجمله کانادا، ژاپن، آمریکا و ... پرداختند و به تفاوت مدیریت دانشگاه‌ها و انتخاب رؤسای آن‌ها با توجه به این‌که دانشگاه ملی، عمومی و یا خصوصی باشد، اشاره داشتند. بر این اساس در بعضی از دانشگاه‌ها ریاست عالی تشریفاتی است و رییس واقعی کسی است که عملاً عالی‌ترین مقام اجرایی دانشگاه را بر عهده دارد و در برخی دیگر این روند معکوس است. همچنین عناوینی که بر رؤسای دانشگاه‌ها در مناطق گوناگون جهان اطلاق می شود، متفاوت است، مانند: رئیس، صدراعظم، یا کنسول، کاهن، ناظم و نایب‌رئیس. و به نظر می رسد رویه واحدی برای انتخاب رؤسای دانشگاه‌ها حتی در کشور واحدی مانند آمریکا وجود ندارد و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست.